Obchody zapoczątkowane zostały w Stanach Zjednoczonych, gdzie po sukcesie Dnia Matki pojawiły się głosy, by ustanowić święta również dla pozostałych członków rodziny. Dzień Ojca wydawał się naturalnym dopełnieniem. Pierwsze obchody święta odbyły się 19 czerwca 1910 roku w miasteczku Spokane w stanie Waszyngton za sprawą Sonory Smart Dodd, córki weterana wojny secesyjnej Williama Smarta. Sonora Dodd, dowiedziawszy się o ustanowieniu Dnia Matki (3 lata wcześniej, w 1907) wpadła na pomysł, by analogiczne święto wprowadzić dla uczczenia trudu opieki nad rodziną i zasług wszystkich ojców — w szczególności jej własnego, który po śmierci matki samotnie wychowywał ją oraz pięcioro młodszego rodzeństwa.
Wydarzenie miało charakter lokalny, a starania o wprowadzenie go na skalę krajową nie przyjęły się przez kolejnych kilka dekad. Dopiero prezydent Nixon w 1972 roku oficjalnie ustanowił Dzień Ojca. Choć w Polsce święto to ma już kilkudziesięcioletnią tradycję, do tej pory nie dorównało popularnością Dniowi Matki – niemniej z roku na rok coraz więcej ojców może liczyć nie tylko na życzenia czy gesty, ale i drobne upominki. Wraz z przemianami społecznymi XXI wieku rola ojca w Polsce ulega stopniowemu przekształceniu. Stereotyp jedynego żywiciela rodziny przechodzi powoli do przeszłości, a coraz więcej ojców aktywnie włącza się do obowiązków domowych i wychowania dzieci.
We Włoszech, Hiszpanii i Portugalii jest to 19 marca (dzień świętego Józefa), na Litwie pierwsza niedziela czerwca, w Austrii druga niedziela czerwca. W Niemczech Dzień Ojca obchodzi się w dniu Wniebowstąpienia Pańskiego (Christi Himmelfahrt), który przypada na 39. dzień po niedzieli wielkanocnej (40. dnia, licząc wraz z nią). Z czasem przerodził się on w Dzień Mężczyzn. W krajach skandynawskich Dzień Ojca obchodzony jest w drugą niedzielę listopada, ale w Danii 5 czerwca. W Turcji Dzień Ojca świętuje się w 3. niedzielę czerwca.
